Cereyan etmekte olan hâdisatın muhtemel menfî tesirlerinden kalp ve ruhlarımızı âzade bulundurmak ve bir şey meydana geldikten sonra daima kader cihetini düşünerek, hikmetli ve güzel taraflarını görmek ve zahirî ruha dokunan kaba, şer, musibet cihetlerine fazla nazarı dolaştırmamak, Risale-i Nur’dan aldığımız derslere binaen lâzımdır.
..
“Evet, ümitvar olunuz! Şu istikbal inkılabı içerisinde en yüksek gür sadâ, İslâm’ın sadâsı olacaktır.”
..
Üstadımızın dediği gibi: “Bize şimdi lâzım, kemal-i teslimiyetle sabır ve temkinde bulunmak ve bilhassa inkisar‑ı hayale düşmemek ve bazen ümidin hilaf‑ı zuhuruyla meyus olmamak ve muvakkat fırtınalarla sarsılmamak, inayet-i İlahiyenin imdadımıza gelmesini tevekkül ile beklemektir.”
..
Bidayet-i İslâm’dan beri gelen hâdisatı, zamanın şeridinde ibretle seyretmek, Nurları okumak, okutmak, yazmak suretindeki meşguliyetle hizmet-i Kur’aniye ve imaniyeyi devam ettirmek, kalbi ferahlandırmak, aramızdaki uhuvvet ve muhabbeti ziyadeleştirerek ihlasla ve tam tevekkül ve teslim içerisinde müsbet hareket ederek hizmette kusur göstermemek elzemdir. Kanaatimiz ve imanımız budur.
..
Netice: Üzülecek hiçbir şey yok, zulüm olursa ömrü de az olur. Kader her şeyden üstündür.
Hülâsa: Müjde var! Muktezî ise her şey var. Bir manevî sefer var, Risale-i Nur’u okuyarak Üstada kavuşuncaya kadar.
Müjde var arkadaşlar, müjde var! Said yaşıyor, yaşayacak! İşte misal:
“Yakînim var ki istikbal semavatı, zemin-i Asya
Bâhem olur teslim yed-i beyza-yı İslâm’a.”
Hizmet Rehberi/263
